Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009

Ω! είναι ωραία να μένεις στο κέντρο!

Έρχεται πρώτα εκείνη με την κόκκινη καρδιά-καταλαβαίνω.
Χαρωπή και κεφάτη πάντα.
Βγάζει από εντός της περισσή αναπνοή και την απλώνει στον αέρα..έτσι,
να χεις να ζήσεις κι εσύ σήμερα.
Ανοίγει τα ελαφίσια μάτια από ενθουσιασμό και λαλεί τις πρικγιπο-ιστορίες και σε πάει σε κείνα τα μέρη, τα ωραία.
Εκεί που οι άνθρωποι είναι άνθρωποι και ό,τι κατεβάσει η κούτρα συζητιέται και αποσυντίθενται τα προβλήματα και υπάρχει ζωή.
Άλλος πλανήτης η καταλαβαίνω-καρδιά της.
Πω!Πω! πέρασε η ώρα. πρέπει να φύγει.
Με χαμόγελο την αποχαιρετίζεις κι ονειρεύεσαι την ζήση της τώρα που θα πάει να αγκαλιαστεί με τον πρίγκιπα!
Φεύγει...
Ααα, πως σκοτεινιάζει όταν φεύγει...

Ω, ναι είναι ωραία να μένεις στο κέντρο.
Έρχεται κι η άλλη, εκείνη με την δεν μισώ ποτέ αλλά φοβάμαι-καρδια.
Ζοφερή με θολό βλέμμα, τόσο αφοσιωμένη στα όλα!
Μονάκριβη! Δεν μιλά τόσο, μα λέει τα περισσότερα.
Έρχεται πιο συχνά γιατί στη δική της οικογένεια κάνει κρύο.
Βλέπεις όταν αφήνονται οι τρύπες με τον καιρό στον τοίχο, ρίχνουν τον τοίχο ολάκερο όταν φυσά ο άνεμος.
Κι έρχεται εκείνη να ζεσταθεί στην θαλπωρή που άφησε η πίσω της η πρώτη.
Α! να το. Έχει κι εκείνη ραντεβού!
Άλλη ιστορία , άλλος κόσμος, μεγάλες παρέες, αποπνικτικές αγκαλιές απ΄αυτές που σου στραπατσάρουν τα μάγουλα όταν βρίσκεσαι εντός τους.
Πω! πω! πέρασε η ώρα...το ραντεβού.
Με χαμόγελο την αποχαιρετίζεις και ονειρεύεσαι την ζήση της τώρα που θα χωθεί σε τρικούβερτες αγκαλιές.
Φεύγει...
Ααα, πως σκοτεινιάζει όταν φεύγει...

Ω! ναι είναι ωραία να μένεις στο κέντρο!
Έρχεται απ΄το σπίτι σου κι άλλη, η μικρότερη.
Πάντα πριν το ραντεβού της να σου διηγηθεί τους νεανικούς έρωτες και τα εφηβικά πάθη, έτσι για να χεις κι εσύ παρελθόν να σκέφτεσαι σήμερα.
Κι έπειτα φεύγει...
Αααα, πως σκοτεινιάζει όταν φεύγει...

Άλλοτε έρχονται κι άλλοι στο σπίτι σου όταν μένεις στο κέντρο,
πριν τα ψώνια...μετά τα ψώνια..
Κάποιοι άλλοι έρχονται και δεν ξανάρχονται.
διότι δεν δύνανται να αντέχουν τόση παράφορη αγάπη σ΄ένα τόσο μικρό κουζινάκι.

Ναι! είναι ωραία να μένεις στο κέντρο.

Μόνος.

Καρφωμένος στο κεντρικό πλακάκι της κουζίνας.

Ακίνητος, αμίλητος.

Ονειρεύεσαι την ζωή των άλλων, αυτών που σε επισκέπτονται.

Είναι ωραία να μένεις στο κέντρο!

Κιαν εσύ δεν έχεις ζωή, τι έγινε;
Έχουν τόσοι άλλοι...


Κι είναι και κάτι ξένοι μπαμπάδες καμια φορά, που θέλουν να δώσουν 14€
το μήνα να συνεισφέρουν στον κόπο σου.
Μα γιατί τέτοιο ξόδεμα;
13€ και 62,5 λεπτά είναι υπέρ αρκετά!

5 σχόλια:

κατάδικο είπε...

έρχονται, φεύγουν, έρχονται, φεύγουν, έρχονται, φεύγουν, αλλά τελικά
Ε Ρ Χ Ο Ν Τ Α Ι.-
διότι, ναι! είναι τόσο ωραία να μένεις στο κέντρο παρέα με τη ζωή.εκείνη, την αμίλητη την ακίνητη λέω. τη ζωή.

tsoumepa είπε...

Είναι ωραία να μένεις στο Κέντρο κι όλα γύρω σου να στροβιλίζονται υποτακτικά, γιατί οι άλλοι ειναι ο φαύλος κύκλος και συ το κέντρο του. εσύ που κάπου μέσα σου γνωρίζεις τόσο καλά την άκρη του. εσύ που έχεις τη δύναμη να τονε πιάσεις απ την ακρούλα του και να τονε τινάξεις πέρα ως πέρα, να γίνει μια ευθεία να την περαπτήσουν οι αγαπημένοι που περιμένεις να σου ρθουν. Γιατί είσαι σουπερ γκόμενα- καρδιά με τζαμπουκά και μπρίο να νιώθεις μ' όλα σου τα κύτταρα. κι αυτό το βλέμμα που οι ανίδεοι το λεν μελαγχολία εγώ τους λέω να πάνε να πνιγούν. Δύναμη είναι ρε μαλάκες.

ας κλάψουμε νυχτιάτικα.
:)

tsoumepa είπε...

Πάντος αυτό με τα 14ευρώ να το ξανασκεφτείς, αγοράζεις ένα "ξύπνημα της Εύας" με δαύτα.

Adam The Sinner είπε...

Θέλω να σου αφήσω μιαν ευχή...
δική σου,κατάδική σου!

Να έχεις καλή Ανασταση!

Elli P. είπε...

Γεια σου! Ελπιζω να δεις αυτο το σχολιο συντομα! Εχεις ενα βραβειακι το οποιο μπορεις να παραλαβεις απο εδω:
http://logosendrasei.blogspot.com/2010/06/blog-post_22.html