Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

Μαργαριτα(ρά)κι


Ήθελα να λευτερωθώ.

Ψυχικά και διανοητικά.

Να απαλλαχθώ από φόβους θεών και φαντασμάτων, εωσφόρων και τεράτων.

Να απελευθερωθεί η ψυχή μου από τις ωδίνες και τις αγωνίες.

Ήρθες...(στεφάνι θαρρώ φορούσαν τα μαλλιά σου)

Ρούφηξα δύναμη κι ανάσα.

Νιώσαν αφράτη γλύκα τα μάτια της ψυχής μου.

Πρωταντίκρυσα τα χρώματα των δειλινών και τα λιογέρματα.

Λούστηκα την αγάπη σου.

Τώρα πια χαμογελώ σε κάθε πουλί που κελαηδά τον έρωτα, κάθε λουλούδι που μυρώνει η πρωινή δροσιά και κάθε δέντρο που κανακεύει ο ήλιος απαλά να μπουμπουκιάσει τον καρπό του.

Τώρα είσαι δίπλα μου...

η στάχτη μας μοιράζεται το ίδιο τασάκι,

οι καρδιές χτυπούν μ΄ένα ρυθμό,

Τώρα θέλω να παλέψω.


1 σχόλιο:

κι εγώ είπε...

όλα καλά αλλά το αυτί της φωτο είναι αλληνής!!!