Δώρον άδωρον η μνήμη..

Η μνήμη...
πασχίζει να διατηρήσει εκείνο το οποίο πρόκειται, ωστόσο, να χαθεί.
Ακόμα κι όταν η ψυχή γιατρεύεται, η ευτυχία ηχεί τόσο αταίριαστη.
¨Δώρον άδωρον¨
Η δωρεά της αξίας και μια υπόγεια άρνηση να χαριστεί η ευτυχία ολόκληρη.
Κι η λύπη; ας την θάψω στο μπαούλο των αναμνήσεων κι αυτήν.
Τελικά η απουσία έχει δικό της λόγο, δική της γλώσσα.