Ηταν, ήταν , ήταν...

Τώρα για σπίτι έχω το πλακάκι στο πάτωμα που υπέθεσα ότι πέρασες την περισσότερη ώρα επάνω του. Ένα μοναδικό πλακάκι, εκεί επάνω θυμάμαι.
Εσένα θυμάμαι ή εμένα;
Τώρα έχει λόγους η καταιγίδα να ξεσπάσει στα μάτια μου.
Ένα ποτήρι που έσπασε,
λίγο κρασί που χύθηκε
και τα γυαλιά στα μάτια μου..
Κοίτα που κόντεψα να πιστέψω πως γέλασα!
Τέλως πάντων..
Έγινε δεκτή η παραίτησή σου.
Κρίμα.
Είχες πολλά ακόμα εδώ να χάσεις.