skip to main
|
skip to sidebar
Δικό μου, κατάδικό μου.. Κατάδικο
Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009
λες και το φιλί πήρε και την αναπνοή μου μαζί..
Ξ-
έχασα
να ζω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Νεότερη ανάρτηση
Παλαιότερη Ανάρτηση
Αρχική σελίδα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Α-διάφορα
▼
2009
(21)
►
Φεβρουαρίου
(5)
▼
Ιανουαρίου
(16)
Μου πέταξες το μπαλάκι της εξαφάνισηςΩραία. στο πε...
λες και το φιλί πήρε και την αναπνοή μου μαζί..Ξ-έ...
Πιστεύεις στα παραμύθια;Ναι;Κακώς...πολύ κακώς....
Είμαι 27 χρονών. Ζω απόλυτα μόνη.Κάποτε είχα αισθα...
Γιατί καλή μου παχύσαρκη κυριούλα φοράς το 12κάπον...
Είναι τόσο λίγοι όλοι αυτοί μέσα τους.Βγαίνουν, έχ...
κοιτάζω αυτά τα μελιά μάτια, τα μεγάλα, τα γαλήνια...
Θα την τσακίσω εγώ την νοσταλγία σουΚΑΙ την απουσί...
σι Μαριό Μαριό... μμμ όχι..σι ντο ρε μι μακαρό..ού...
σι Μαριό Μαριόσι ντορεμί μακαρό μακαρό...Αυτό το τ...
Καθόλου υποφερτό δεν είναι να έχεις γεννηθεί υπο-χ...
ωραία...
Δεν άκουσες..
καμία λέξη και καμιά προσβολή δεν μπορεί να φέρει ...
Ηταν, ήταν , ήταν...
Τιποτα
►
2008
(10)
►
Δεκεμβρίου
(10)
Πληροφορίες
κατάδικο
Πασχίζω να προσαρμόσω γεμάτους πίσσα πνεύμονες στην έλλειψη οξυγόνου. Από πείσμα ζω ή από πείσμα πεθαίνω; ή και τα δύο; Όχι από πείσμα πεθαίνω...από χρέος ζω.
Προβολή πλήρους προφίλ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου