Είναι τόσο λίγοι όλοι αυτοί μέσα τους.
Βγαίνουν, έχουν το βήμα, δήθεν φωνάζουν, δήθεν ζητάνε, δήθεν..δήθεν..δήθεν.
Δημιουργούνε -δήθεν- για κορίτσια με σπυράκια και χαμηλή αυτοεκτίμηση
και η δική τους ερωτική όρεξη ζητά μόνο κώλους με θέα τα άσπρα σύννεφα.
Όλοι στην αρχή -δήθεν- λευκά ενοχικοί και μετά ούτε τ΄άσπρου αγγέλου τους νερό.
Φωνάζουν απ΄το βήμα θαρρείς και καρφώνουν με μαχαίρια -πέστα, λες, και καμαρώνεις που τελικά απ΄ότι φαίνεται είστε πολλοί στον αγώνα.
Σκατά.
Αν ήσασταν πολλοί θα μαζευόσασταν
Για τα μάτια του κόσμου
ΚΑΙ η συμπόνια ΚΑΙ η ευσπλαχνία
ΚΑΙ η φωνή σας.
Τίποτα αν περάσεις το στάδιο των καμπόσων ευρώ και άνω καφρίζεις και δεν έχει επιστροφή.
Αντί για ¨ο έχων δύο, χαρίζει το ένα¨ εσείς ¨ο έχων δύο μεθά και αποζητά τα δεκαδύο¨
Οκ και πάρτε τα.
Να δω τι σκατά θα τα κάνετε.